Reacties
Hieronder vind u een aantal reacties die ik op de uitgave van mijn boek heb ontvangen op mijn mailadres : info@ibelief.nl
Hallo Anneke,
Ik ben altijd blij om van mijn moeder te horen dat je bij haar langs bent geweest. Heel lief en attent. Donderdag was ik extra verrast toen ik hoorde en zag dat je een boek hebt geschreven en wilde het meteen lenen om te lezen. Ik heb het gisteren gelezen. Een mooi boek.
Je bent inderdaad heel transparant en toch niet doorzichtig. Je geef wat je wilt geven. Mooi. Ik heb veel in het boek herkent. Gedeelde jeugdherinneringen zoals de dood, in mijn geval het leven, van kapelaan Kampschoer (de O heeft een umlaut). Hij leefde van 2 september 1919 tot 26 augustus 1964, een carcinoom van twee jaar. Ik was toen misdienaar en hij heeft indruk gemaakt door een twee daags misdienaars uitje te organiseren en hij was ook de enige kapelaan die op het altaar stond te vloeken als je na de communie niet snel genoeg op het altaar stond met de wijn en het water. Ik ging er altijd maar voor het einde van de communie staan. Ik heb van hem een bidprentje bewaard in het kerkboek dat ik in de kerk heb gepikt. Hij had een mooie intelligente kop. Ik kan me zijn gedrevenheid, zijn ongeduld nog voor de geest halen.
Wat ik ook herken zijn de familie patronen. Ik heb vaak naar mijn eigen familie en ook naar andere families gekeken en gezien hoe mensen binnen de patronen blijven (genetisch bepaald of een keuze?) of er uitstappen en dan het zwarte schaap in de familie worden of een totaal andere kant van het leven ervaren, zien of meemaken. In het patroon blijven is veilig. Geeft vertrouwdheid, geborgenheid en vooral herkenning. Ik lees het ook in je boek, maar ook de strijd om er uit te komen en verder te komen met je eigen (spirituele) ontwikkeling. Ja, begrijpen en begrepen worden zijn toch wel twee totaal verschilde werelden.
Anneke, bedankt dat ik deelgenoot mocht worden van een deel van jouw leven, van je ontwikkeling en van je groei. Mooi om te lezen, om te voelen en om mee te maken. Ik verheug me op boek 2.
Dikke knuffel van mij,
Jan Oudejans
YOU
DID
IT !
I KNEW YOU WOULD !
CONGRATULATIONS
Het Boek 13-05-2010 Eeuwig Leven
Het eeuwig leven, in het nu, verleden, toekomst, heden, alles door elkaar,
Vele levens verder steeds een ander maar.....
Indiaan, wijze man, priester of vrouw,
Alles bij elkaar steekt het niet zo nauw.
Elk leven zijn eigen tempo steeds leren, weer opnieuw,
nooit is het eindig eeuwig leeft mijn ziel.
Opnieuw geboren, herken ik de liefde, soms het oude verdriet,
toch leef ik en geniet.
Eeuwige ervaringen door de levens heen,
wetende dat eeuwig leven, EEUWIG is door elke dood heen.
Waarom de dood een illusie is.....
Gegeven voor hen die weten.
Nog velen zijn hun oorsprong vergeten.
Zoeken naar hun bron.......
Licht, kracht,energie,de zon,
Ieder op zijn eigen manier onderweg te ontdekken,
Herinneren wie wij al(le)len ten diepste zijn,
zowel groot als klein.
liefs je zus Josina
Hoi tante Anneke,
Nog bedankt voor het boek we hebben hem in alle rust op vakantie eens gelezen in Italië veel van de verhalen kende ik natuurlijk wel geheel of deels maar de inzichten die er uit gebeurtenissen naar voren zijn gekomen natuurlijk niet.
Ik vind het knap en moedig dat U zo openhartig veel privé dingen met het “grote publiek” durft te delen en ik denk dat het boek een grote steun ( lees kado !) kan zijn voor mensen die ook van alles hebben meegemaakt doordat ze zich kunnen spiegelen aan uw verhaal en daardoor ook inzichten / veranderingen in hun persoonlijke leven kunnen krijgen als ze er voor open staan.
Veel van uw conclusies over het leven in het boek stemmen overeen met mijn persoonlijke gevoelens (grappig hè) Het “kado” van mijn jeugd was dat ik al vroeg over het leven en levens processen ben gaan nadenken en ook bewust gekozen heb voor een aantal cursussen en literatuur om een en ander te ondersteunen. Al in 1998 deed ik samen met Tabitha “The advanced Course” van Landmark Education in Amsterdam na een eerdere training “Het Forum” die we ieder apart deden. Bij deze trainingen wordt je bewust gemaakt van communicatie en leven processen (visies) dit was toen nog allemaal in de Engelse taal maar dat maakte gek genoeg niets uit de boodschap kwam aan en vele jaren later beleven we nog plezier aan het feit dat we dit gedaan hebben, ook nu we een gezin hebben.
Zo vond ik het mooi om te lezen dat wij en U eigenlijk op onze geheel eigen manier toch gezocht hebben naar verdieping in het leven en ik denk dat we dit ook allemaal op onze eigen manieren hebben gevonden. Het leven is en blijft een oneindig proces zo leer ik zelf dan ook nog elke dag maar dat is ook wel het mooie vind ik.
Veel liefde en geluk !
Stefan
Ik wil u bij deze eerst ff u condoleren met u verlies met u vader ,ik heb hem heel lang mogen kennen waar hij altijd kwam in de vang en later in de oever waar hij graag een kaartje deed leggen ,ik schrok toch wel ff hoor dat ik zag dat hij er niet meer was ,maar toen ik hem meende ik nog vorig jaar voor het ziekenhuis tegen kwam ,waar ik werk als schoonmaakster hij herkennen mijn gelukkig wel maar ik begreep ook wel dat hij op dat moment een goede dag had wand het ging niet meer zo goed met hem begreep ik maar ja dat wou ik eerst nog ff kwijt aan u,maar op u boek terug te komen ik zit het met verbijstering te lezen het voelt goed om iets te lezen dat er toch meer is ,en ik vind er ook rust in ,wand ik heb pas mijn zus verloren die het ook heel moeilijk heb gehad ,zij heb vorig jaar haar man verloren aan kanker en dat was voor haar heel moeilijk ,om dat zij het al wist te vertellen dat hij ziek werd 3 jaar geleden ,haar man dan en toen was ze al erg van slag toen had mijn zus al een poging gedaan om er uit te stappen uit het leven waar ik dus erg van schrok ,en ik kan er nog steeds niet over uit dat het nu toch weer gebeurd is dat het nu wel gelukt is om er uit te stappen wand mijn toch wel verdriet toch ik kan het maar niet vatten om dat ze deprie was en als ze bij mijn was ,was ze veilig dat merkte je ook maar ja ze moest ook weer terug naar huis en ja toen werd ze weer deprie , en ja toen zag ik u boek en dat sprak mijn zo aan ,ik wilde zo graag weten wat u hier mee bedoelde, ik heb het gelezen en nu dan bijna uit al dus in een adem nou bijna dan uit gelezen ff stoppen tussen door en ja zo staat het ook tussen de regels van het boek ,maar ik dacht ik wil ff mijn verhaal ff kwijt als u het niet erg vind maar ik laat graag andere lezen wat u geschreven heb het doet mijn goed ieder geval ik zal het zeker wel een paar keer op nieuw lezen wand het geeft mijn toch wel kracht om anders te denken en dingen in zien bedankt ieder geval voor het lezen voor deze mail
veel liefs en gr van Marijke
Lieve Anneke,
Dankjewel voor je boek! Zoals je al schreef,het is weer eens het juiste boek op het juiste tijdstip.Ik heb een flinke stap kunnen maken,mede door wat jij geschreven hebt,nl de stap naar vertrouwen . Het knippen van de amandelen heb ik ook meegemaakt maar ik heb minder hard gevochten en met 2 man is het hen gelukt om me onder zeil te krijgen . Maar mijn geloof in mens en god was wel finito en de angst ,het uiteindelijk te zullen afleggen tegen de "overmacht"van de autoriteit ,was geboren.Maar nu ,na bijna 21 jaar intuitieve ontwikkeling,ben ik zover ,dat ik in de gaten heb hoe het eigenlijk werkt. Ik voel in mijn lijf wat mijn gedachte teweeg brengt en ook wat gebeurt als ik me grond en contact maak met genegenheid ,plezier over vloeden alles waar ik een enthousiast gevoel bij krijg. En net jouw verhaal deed me besluiten om voortaan op dit proces te vertrouwen . Ineens gaat loslaten veel makkelijker,ikdurf te vertrouwen dat het de bedoeling is dat ik (en iedereen )het fijn heeft en gelukkig is. Zo ,dat wat mij betreft. Rene heeft jouw boek helemaal uitgelezen ,de eerste keer dat hij zoiets gedaan heeft en hij vertelde me dat het voor hem weer een stuk duidelijker is geworden hoe het zou kunnen zijn.Dankjewel lieve schat voor je openhartig verhaal, er zal zeker meer dan een mens mee geholpen zijn! Wat hebben jullie trouwens mooie kinderen! We zullen graag een keer naar Alkmaar komen. Groeten ,ook aan Willy en veel liefs uit Broekhuizen van
Rene en Margriet Lammerts.
Hallo Anneke.
Met veel belangstelling en interesse heb ik je boek gelezen.
Het is een zeer bijzonder document geworden.
Het zijn boeiende ervaringen die je beschrijft en je bent niet de makkelijkste weg gegaan in je leven tot nu toe.
Zoals voor iedereen geldt is leren en groeien het belangrijkste in ons leven,
(Anneke, ik weet niet wat er is gebeurd maar midden in het vorige berichtje raakte ik het kwijt en bleek het verzonden te zijn. De techniek staat voor niets!? Ik snap het soms niet.)
Maar goed, om verder te gaan.
Sommige verhalen in jouw boek zijn verbazend, ik heb ze met een heerlijk gevoel van "zie je wel, het bestaat wel" gelezen.
Veel van de boeken die je als bron in je boek hebt staan heb ik ook gelezen, dus veel was voor mij een herkenning. Maar er waren ook dingen bij waarvan ik dacht: Oké zo kun je er dus ook naar kijken.
Al met al heb ik veel leesplezier beleefd aan jouw boek, bedankt hiervoor en ook bedankt dat je ons een exemplaar hebt gestuurd.
Ik wens je veel wijsheid, veel ervaringen en lessen voor de toekomst, veel plezier met je dierbare en heel veel liefs.
Thea Peters
Beste mevrouw,
Vanmorgen gaf u een present exemplaar van uw boek af bij postagentschap/ boekhandel Wijnker in Alkmaar.
U was zo snel weg, jammer want ik had u even willen spreken. Daarna heb ik het boek nog wel even mogen inkijken. Het boek interesseert mij, niet alleen persoonlijk, maar ook voor mijn werk als geestelijk verzorger in het Hospice. Wie weet kan ik mijn collega's in het Hospice ook op het boek wijzen.
Kunt u mij ook een presentexemplaar sturen?
Met vriendelijke groet,
Leo in 't Veld
Lieve Anneke,
Jouw boek heb ik in nagenoeg één ruk uitgelezen. Ik heb ervan genoten, de herkenning, jouw openheid.....ik kan wel meer schrijven, maar wat zijn woorden? Woorden/(gesproken of geschreven)taal zijn slechts 7% om iets over te brengen.
Jouw boek ga ik onder de aandacht brengen bij mensen in mijn naaste omgeving, dat sowieso. Kan ik je verder helpen om het onder de aandacht te brengen??
Nogmaals hartelijk dank, voor het boek en ook om het te mogen lezen.
Liefs Leo
Beste Anneke,
Allereerst wil ik je nog een keer bedanken voor je gastvrijheid van de ‘toevallige’
ontmoeting die ik had met jou en gezin in november toen ik langs kwam voor Zijlstra timmerlieden die je raam vervingen, en je zelf geschreven boek die je aan mij overhandigde.
en nadat ik het had uitgelezen en even een paar weekjes op me in had laten werken mail ik je bij deze!
ik vind het heel knap dat je zo’n openbaring geeft door middel van dit boek op je levensweg.
Ook met de verschillende letter grootes en je gedichten en verzen geeft dit je een eigen unieke
Stijl.
Ik had het redelijk snel uitgelezen maar misschien komt dit doordat ik met dit soort boeken een iets boven gemiddelde lezer ben! Het is dan ook een prima begin boek voor mensen die
Een intreding doen met zelfbewustzijn boeken.
Jouw levenspad is dan ook op de juiste positieve manier opgevat door je.
Persoonlijk had ik graag op bepaalde onderwerpen dieper door gegaan, misschien is dit ook omdat ik graag altijd meer me geest wil voeden met confronterende passages wat net lijkt of dat het voor jezelf is geschreven. Ik vind het heerlijk als onderwerpen tot de bodem worden uitgevlakt zodat elke voorgeprogrammeerde gedachten ontbonden worden en opnieuw ge-reset word! Wel zijn je geschreven spirituele ervaringen heel bijzonder wat mij ook stimuleerde om verder te lezen.
Ook moest ik even terug bladeren hoe de familie stamboom in elkaar zat, misschien is het handig om zo’n stamboom uitgetekend op een pagina te doen. Zeker op het eind van je boek kwam het op mij over dat de passages over je familie leden meer therapeutische voor jou waren dan voor de lezer. Kan ook aan mij liggen want met families ben ik nou eenmaal suf hoor! Ieder heb toch bepaalde taken/thema’s in hun leven waar ze verder mee kunnen in het proces.tussen neus en lippen door zijn de mijne: geld,vrijheid en mijn schilderkunst!
Ook je referenties van jouw boeken vind ik interessant want sommige titels had ik nog niet eerder gehoord.
Maar goed ik wil zeker niet negatief overkomen want ik vind het razend knap wat je tot stand gebracht hebt (mijn respect daarvoor )en je impact van een boek kan gigantisch zijn, kijk maar naar Neal Walsch.
Ga met je volgend boek verder met jouw authentieke stijl en hoop dat je volbrengt wat je hiermee wil bereiken.
Heel veel succes, een warme groet!
Frank Kooij
Hi Anneke,
Vanmiddag kreeg ik jouw boek door een buurvrouw in mijn handen gedrukt. We stonden buiten te praten tijdens het uitlaten van onze hondjes en het gesprek kwam op lezen. Zij houdt van 'waargebeurde verhalen' en noemde een boek geschreven door een 'dochter van HGA'. Ik keek verbaasd op en vroeg haar wie dat dan was. De naam wist ze zo snel niet, maar na enige vragen kwam ik al snel op jou uit. Ik vertelde dat je een zus van mijn vroegere vriendin bent.
Enfin, jouw boek ligt hier nu te branden op tafel. Ik heb natuurlijk al stiekem even gegluurd en kan het haast niet afwachten. Maar ik lees mijn andere boek even uit.
Ik schrok trouwens wel even toen ik las dat je vader vorig jaar is overleden. Dat is geheel aan mij voorbij gegaan, anders was uiteraard naar de condoléance gekomen.
Dus Anneke, ik ga het zeer binnenkort lezen en ik laat je zeker nog even mijn bevindingen weten.
Groetjes,
Yvonne Hogeling.
Hallo Yvonne
Ja hoe bijzonder hoe mijn boek zijn weg zoekt naar degene die op een of andere manier in relatie staan met mij of mijn proces van het leven.
Niets gebeurt voor niets en al onze ervaringen in het leven zijn slecht bewustwordingsprocessen naar wat wij van nature zijn.
Ik ervaar mezelf als deeltje van de intelligentie van het leven en alle deeltjes te samen zou je dan; God, of bron van Liefde kunnen noemen.
Zo ben jij dus ook een deeltje van mij.
De vele reacties op mijn boek zijn zowel euforisch als veroordelend te noemen.
Wie werkelijk de boodschap in mijn boek als positief ervaart, zijn degene die de verantwoording voor hun eigen levensproces durven te nemen.
Ik wens je veel lees plezier en verneem graag je bevindingen. Ook wanneer je kritiek of iets heel negatiefs zou willen uiten, schroom dan niet.
Liefs van mij
Anneke
21 maart 2011 om 5:19
Inmiddels heb ik je boek uit, verslonden eigenlijk. Ik was dit weekend bij mijn vriend in Diemen en heb daar heerlijk zitten lezen. We hebben een hoop raakvlakken, An, en dan heb ik het niet over onze tweede huwelijk met dezelfde man (wat bij mij overigens wederom op een grote mislukking uitliep). Maar mijn denkwijzen komen aardig overeen met die van jou. Niet in alle opzichten. Ik ben bijvoorbeeld niet heel erg gelovig, maar ik ben er wel van overtuigd dat niets voor niets gebeurt. Alles heeft een reden. Ik geloof niet in toeval. Ook ik heb de afgelopen jaren het ene drama na het andere doorleefd en ik kan alleen maar zeggen dat ik er sterker uit gekomen ben.
Op een gegeven moment stel jij dat jij een leven leeft als een open boek en heel transparant bent. Ik ben exact hetzelfde. Ik deel ook alles met iedereen. En of die anderen daar op zitten te wachten, maakt mij voor de rest niet zo veel uit, maar ik zit in elk geval niet met allemaal opgekropte gevoelens, ha!ha!ha!ha!
Ook heel frapant om te lezen vond ik de alinea onder aan pagina 92 over de relatie met veel tumult tussen jouw ouders. Bij mijn ouders was het exact hetzelfde, ware het echter dat in ons geval mijn moeder degene was die schreeuwde en mijn vader die het in stilte onderging.
Ik heb stukken uit jouw boek dit weekend met mijn vriend besproken. Hij is een Surinaamse man, hij werkt hard, maar kan zich ook heeeeeeeeeeeeeeeeeeel goed ontspannen. En dáár ontbreekt het mij nogal eens aan. Ik móet altijd zoveel. Ik werk fulltime en nog een beetje meer en in mijn vrije tijd moet ik dus mijn huishouden en boodschappen etc. doen. Er is dus altijd wel iets te doen. Vandaar dat ik regelmatig een weekend naar hem ga, want daar kom ik pas echt tot rust. Hij spreekt mij dus met enige regelmaat aan op mijn gedrag en na het lezen van jouw boek kon ik hem eindelijk eens van repliek dienen. Want dit zijn dus inderdaad eigenschappen die er met de paplepel ingegoten zijn. En langzaam, heeeeeeeel langzaam, probeer ik hiervan wat los te laten. En gelukkig heb ik eindelijk een man getroffen, die me met mijn voetjes op de grond houdt en me regelmatig een spiegel voorhoudt.
Dus Anneke, je mag absoluut trots zijn op jouw boek. Heeft dit nog een vervolg?
Groetjes, Yvonne.
7 februari 2011 om 7:30
Onderwerp: 04- 02-2011 Sterrenwacht H.Hugowaard , buitenaards leven illusies ontnomen ?
Beste Anneke , Wat geweldig dat je mijn pad bent gekruist !, allereerst mij excuus dat ik je al via dit medium aanspreek (over medium gesproken ) normaal maak ik nooit gebruik van Facebook , dat is voor je vrienden zeggen ze ! Ik maak niet zo gauw en graag vrienden ben ik zuinig mee , ben een echte maagd 07-09-1955 die doen niet zomaar wat ! altijd analyseren . Maar jij hebt mij geraakt ! zit hier nu zelfs bij het tikken met een brok en tranen ! . Heb er eigenlijk geen woorden voor ( ja zelfs een maagd ! ) . Heel veel herkenning heb af en toe ook voorspellende dromen maar niet zo expliciet als jij , (ben maar een amateurtje ) maar wel begin van de week een beeld van bloemen die aangereikt werden ,rode gladiolen , en blauwe , en witte ridderspoor of waren het campanula,s ? in ieder geval symbolisch weet nooit zo gauw wat ? maakt ook niet uit was een gebaar van liefde en steun da,s zeker , je boek geweldig ! heb ik al uit ! (zit al een tijdje op een kantel punt in mijn leven nog wat restjes jeugd ?) spreek je nog , je bent een mooie vrouw van buiten en van binnen ,(wat een bofkont die Willie),
bedankt , groet (liefs),
Theo
Bedankt voor het prachtige boek
'BIJZONDER' is een woord dat
word gebruikt om iets unieks te beschrijven,
zoals een omhelzing of
een zonsondergang
of iemand die liefde om zich
heen verspreidt
met een glimlach of een lief gebaar.
' BIJZONDER' beschrijft mensen
die oprecht hun hart geven
en die denken aan het hart
van anderen.
'BIJZONDER' is van toepassing
op iets
dat bewonderd wordt en dat
dierbaar is
en dat nooit kan worden
vervangen.
'BIJZONDER'
is het woord dat jou
het beste omschrijft.
Veel liefs Hans Nancy Chaijen
X.
Indrukwekkend wat ik allemaal heb gelezen in Anneke haar boek.
Meestal ben ik geen vlugge lezer en bovendien vaak met verschillende boeken tegelijk bezig maar wel vond ik de
uitleg zo boeiend dat ik dit boek als nummer 1 op mijn lijstje compleet uitgelezen heb.
Zo heb ik gelezen over “het narcose-kapje” bij de behandeling van haar amandelen. Ik heb hetzelfde meegemaakt, hetzelfde kapje,
met dit verschil dat ik gelukkig niet te vlug wakker werd. Het verhaal, dat Anneke vertelt over de wrede non,
is zeer bekend. Hoorde dat ook van een zus van een vriendin, die vanuit een groot gezin door jeugdproblematiek
uit huis werd geplaatst bij “nonnen” in een voor haar verre, vreemde plaats.
Ook zoals Anneke overkwam was hier een probleem “bedplassen” en als straf werd zij onder een steenkoude douche gezet.
In die jaren was ook het katholicisme natuurlijk een straf.
Er ontstonden grote gezinnen (pastoor kwam immers praten over de “verplichte” komst van nieuwe kindertjes) en dan
werd uit elk groot gezin weer minstens een kind naar het seminarie gestuurd om priester te worden.
Zulke jonge aanstaande katholieke geestelijken ervoeren daardoor zulke straffe regiems dat zij op hun beurt,
via celibaat voor priesters of nonnen (hetgeen hen natuurlijk maatschappelijk-seksueel buiten spel zette),
uit een soort gefrustreerde gramschap, dit gedachtegoed doorgevend zoals Anneke beschrijft,
een jong kind met zo’n voetverwonding zoals Anneke had “wel eens zouden helpen” met een veel te heet voetbad.
Of in het geval van de zus van een vriendin van mij met die veel te koude douches.
Ongeveer 20 jaar geleden, mijn eigen inmiddels hoogbejaarde vader (net als ikzelf een vroegere HGA Lada klant)
was daarbij ook aanwezig, bezochten wij eens een zieke leeftijdgenoot van mijn vader in het in het boek besproken Lauwershof.
Deze lag in een kamer op de tweede of derde etage. Bij vertrek liepen wij per ongeluk een gang uit (oostelijke richting) en
gingen door een deur die achter ons definitief sloot. Vervolgens kwamen wij in een ruimte waar de gang een bocht
maakte waar naar ons bleek zwaar demente patiënten vegeteerden. Aan het einde na de bocht was wél personeel
en konden we inderdaad, oh grote opluchting, deze intens trieste ruimte verlaten. Het beeld hiervan zal mij echter altijd bij blijven.
Anneke verhaalt natuurlijk eenzelfde ervaring in Lauwershof en het in ieder geval toen ernstige gebrek aan verplegend personeel.
Zo ben ik dan ook heel blij om dit verhelderende boek van Anneke te hebben mogen lezen.
Het is een zeer bijzonder document. Ook de stijl met het leggen van een klemtoon, door dikker te drukken of een grotere letter te drukken,
werkt heel goed om de aandacht te vestigen op de onderwerpen, die Anneke zo goed bespreekt.
Deze voorgaande regels schreef ik kort na ontvangst van het boek door Anneke persoonlijk,
toen zij mij ook nog het schitterende spirituele centrum tegenover HGA liet zien waar zij vele cursussen
en lezingen zelf houdt of laat houden. Ik kreeg toen twee exemplaren van haar boek mee.
Een daarvan heb ik in mijn handboekbindersatelier, zie www.handboekbinderij-vanderleeden.nl ,
voor Anneke ingebonden en het tweede exemplaar voor mijzelf en dan daaruit heb ik het gehele boek mogen lezen.
Overigens geven wij regelmatig zelf spirituele lezingen in mijn atelier en zo is al de afspraak gemaakt dat Anneke
bij mij een lezing zal geven in de loop van 2015. Wie interesse heeft, kan informatie over lezingen krijgen
door een mailtje te sturen aan tony@hccnet.nl terwijl inzage in de website veel laat zien over mijn eigen ambachtelijke en spirituele werk.
Inmiddels was ik verder aan het lezen en kwam een stukje tegen over psychiatrische patiënten.
Anneke vertelt terecht over de gedachtenprogrammeringen met het gegeven “angsten” en zo is inderdaad vast
te stellen : “gek” bestaat niet maar is slechts een woord dat juist het onbegrip van een buitenstaande beschouwer aanduidt.
Alles heeft zijn reden en het is prachtig hoe Anneke hierover schrijft.
Wat verder in haar boek schrijft Anneke over haar toen jongste kindje Ingeborg, dat een dag na haar
geboorte in een ziekenhuis een kuurtje met licht ging krijgen, licht dat doorheen een warmte afwerende glasplaat moest schijnen.
Anneke kreeg plotseling de ingeving met razende spoed naar haar pas geboren dochtertje te gaan en merkte
op dat de glasplaat verwijderd was waardoor er een te grote opwarming ontstond. Anneke schrijft “ik wist dat ik erheen moest gaan,
maar hoe wist ik dit ?” De Amerikaanse auraloge Barbara Brennan schrijft hierover, dat een moeder een leven lang met
haar kind verbonden blijft via een etherische navelstreng, vanuit het eigen zonnevlecht chakra tot het zonnevlecht
chakra van elk willekeurig kind van een moeder. Dus ook wanneer een moeder bejaard wordt en haar kinderen al lang volwassen zijn.
Dus dit is het antwoord op de rhetorische vraag van Anneke. Terwijl ik deze regels begin mei 2014 schrijf is Ingeborg ongeveer zo ver,
net als de andere dochter Maria, om zelf een kindje te baren. Natuurlijk wens ik alle goeds.
Een kindje, dat zich ongeveer drie á vier maanden na de conceptie en komende vanuit de energiesferen van
onze aarde aurisch incarnerend in een zich verder ontwikkelende foetus vestigt. Omdat dit nieuw arriverende aurische aspect
spiraliserend doorheen de aura van de aanstaande moeder treedt en vrouwen nu eenmaal aanstaande mensjes
in zich voelen groeien wanneer zij zwanger zijn, is ook begrijpelijk hoe vrouwen vanuit de door de eeuwen heen
ontwikkelde natuurlijke aanleg over het algemeen beschouwd veel gevoeliger zullen zijn voor aurische impressies,
die we vaak paranormale gevoeligheid noemen, dan mannen.
Hoewel er altijd uitzonderingen zijn op deze regel zijn zo vrouwen meestal ontvankelijker voor “bewustzijnsenergieuitwisselingsfenomenen”
(voor als u nog eens gaat scrabblen hi) dan mannen. Wanneer een vrouw voor het eerst
het nieuwe leven “in zich voelt schoppen” heeft kort daarvoor deze “energie-intreding” plaatsgevonden.
Ook een zeer bijzonder stuk in Anneke haar boek gaat over haar ouders. Haar vader had een ernstige maagbloeding gehad
en was op het randje gekomen van het eventuele loslaten van het aardse leven hetgeen dan zou betekenen,
het excarnerende uittreden in de geestelijk-magnetische band om onze planeet heen.
Vanuit de tijden dat men nog niet wist dat de Aarde rond was, en een magnetosfeer had, had men daarom
het spraakgebruik dat boven een plat aardoppervlak er een hemel was, recht boven ons, parallel als het ware.
Er is echter ten opzichte van de kerkelijke inzichten één belangrijk verschil ; men gaat naar de hemel, inderdáád
naar aurische aarde-sferen waarheen men excarneert, maar men blijft dan niet “voor altijd” in die hemel. Het is een kringloop,
men incarneert ook, ofwel men keert ook weer terug naar aarde. Uiteraard bedoelt Anneke dit over de terugkeer
van het kindje Josina van de voorplaat. Zeer bijzonder dat Anneke dit zo mocht ervaren. Achterin het boek legt zij haar ervaring op Bali hieromtrent uit.
Anneke haar liefdesband met haar ouders was van dien aard dat als vanzelfsprekend ook hier bij die maagbloeding
van haar vader al sprake was van die sterke “etherische navelstreng” tussen haar moeder en haarzelf die “een seintje” van
haar moeder eveneens mogelijk maakte. Met nadruk dus “eveneens” omdat ’s nachts omstreeks half 4 Anneke haar
overleden Opa Willem Hoogewerf, die ook wel Opa Knurf genoemd werd, haar schijnbaar als eerste het bericht doorgaf,
“aan de bel trok” , om snel naar haar ouders te gaan. Opa Knurf (haar vaders vader) was aan haar bed verschenen en
deze ervaring leidde ertoe dat zij heel vroeg in de ochtend haar vader, in feite natuurlijk haar ouders te hulp kon komen.
Gesteund door haar opa, die zich in zijn etherisch dubbel-lichtlichaam (meer uitleg in mijn genoemde website) aan haar zichtbaar had laten zijn.
Waarom juist bij Anneke ? Omdat zij binnen de familie hiervoor het ontvankelijkste was !
Zo had de verschijning van Anneke haar opa (vanuit de sferen en zich dichtbij openbarende op aarde)
in samenwerking met Anneke (vooralsnog op aarde levend) alles tot een gelukkige afloop mogen brengen.
Hier ongeveer moet het maar tot een einde komen van mijn reacties. Er is zo veel waarop ik wel zou willen reageren.
maar steeds in bewondering en gevoel van respect voor Anneke haar invoelen, haar inzichten en haar levensopstelling.
Inderdaad is het wel een zeer transparant geheel geworden, iemand schreef dat al bij deze reacties in Anneke haar website.
Hierdoor ook echter is het een zeer zuiver en integer verhaal geworden. Het mooie is dat Anneke zowel
over haar eigen doorgroei-ontwikkelingszwakheden durft te schrijven als ook over haar spiritueel sterkere eigenschappen
dan over het algemeen zich in het leven gemiddeld openbaren. Zo komt het ook, dat in die genoemde transparantie
zij wel eens “raakt” aan de eventueel van haarzelf verschillende karaktereigenschappen en eigen weer
andere ontwikkelingsfasen van haar medemensen, waaronder in dit boek ook zeer vele familieleden.
Wie echter dit boek leest met groot respect voor Anneke haar oprechtheid zal ongetwijfeld weer een stukje
in het leven mogen doorgroeien door kennis te nemen van haar zo prachtig beschreven levenservaringen,
de praktische en dan met nadruk ook de spirituele.
Ton van der Leeden 7 mei 2014, Bergen N.H.
Reactie plaatsen
Reacties