Gedichten
Illusie van de dood.
Vanuit het niets ontstaat er iets
bij de geboorte noemen wij dit leven.
Maar keren wij terug naar dit niets
als wij zelf de geest weer doen geven….,
Zeggen we het is dood.
En onze angst hiervoor is zo groot,
We verbannen het liefst de dood uit ons leven.
Maar “de dood” is een waan,
door een verkeerd gedachtengoed ontstaan.
Want;
Al onderzoeken wij de dood,
ontdek je een levenskracht zo groot,
de dood heeft zonder leven niet eens een bestaan.
Je stem binnenin kent ook geen einde of begin,
een leeftijd kunnen we er niet aan verbinden.
Of we nu jong zijn of oud
hij is van alle tijd…..
Eeuwigheid
die zich via “ het licht” van
“Onvoorwaardelijke Liefde” laat vinden.
Zweverig
Met gesloten ogen zweef ik naar jouw werkkamertje toe.
Jij zit onderuit gezakt, even geen inspiratie, voelt je eenzaam en moe.
Bij mijn geestelijke binnenkomst, word je mij gewaar.
Je veert wat rechter op en maakt een uitnodigend gebaar.
Dan wordt jij je met gesloten ogen bewust,
Dat mijn ziel de jouwe kust.
In vuur en vlam stroomt nieuwe energie door je en ons heen,
Je doetje ogen open, bent niet meer moe en eenzaam,
En bewust van het ALL-EEN.
Afspraak
Gebruik je slaap eens om mij te ontmoeten in hogere sferen.
Om samen met mij daar iets te (her) inneren of te leren.
Alles is mogelijk in de ruimte van geest.
Het geloof in 't ALL, dat is de sleutel,
je gaat erover spreken
als je daar eenmaal bent geweest.
Ga vrijblijvend eens op mijn afspraak in.
Zo'n ontmoeting is puur,
wij zijn met het ALL compleet,
geen einde of begin.
Slaap
Slapen: is weer even in de bron verkeren.
Aan slaap hoef je je slechts over te geven,
Want slapen is natuurlijk en behoef je niet te leren.
In je slaap beleef je je ziel puur en rein.
Hoe minder je slaapt, des te verder je weg van de bron lijkt te zijn.
Een baby koestert daarom de bron nog zeer,
Wij kunnen van hen slechts leren,
al lijken zij kwetsbaar en teer.
Op weg naar hoge leeftijd,
dommelen velen ouderen in.
Verkeren in zichzelf,
de bron zit binnenin
Els
Geen bloemetje maar een gedicht voor jou,
om je te laten weten
dat ik onvoorwaardelijk van je hou..
Gekwetst in ons leven zijn we allemaal.
En iedereen heeft zo zijn eigen verhaal.
Wanneer we onze jeugd
denken te hebben achtergelaten,
Wordt vaak op leeftijd pas zichtbaar
door onze toen opgedane pijnlijke zaken.
Allemaal willen we horen,
dat we goed zijn, anders voelen we ons verloren.
Het gevecht om dit gevoel blijft ons volgen
heel ons aardse leven.
Dat er niet onvoorwaardelijk van ons word gehouden,
ervaart iedereen dat is een gegeven.
Emotionele gevechten kunnen slechts dan ontstaan,
wanneer je veel hebt moeten incasseren
en er geen recht aan je hunkering
naar onvoorwaardelijke LIEFDE is gedaan.
Al degene die volhouden dat anderen de veroorzaker zijn van de turbulentie in hun leven, hebben (nog) niet geaccepteerd om de verantwoording voor hun eigen gevoel te erkennen
zo is het maar even.
Alles komt goed door vertrouwen te hebben in de LIEFDE die we in ons diepste wezen zijn.
Elke oorlog houdt op te bestaan,
wanneer je niemand veroordeeld en met je eigen gevoel aan de gang blijft gaan.
Inspiratie
Het word niet altijd gewaardeerd, als ik een toespraak doe op rijm.
Maar soms word gewoon mijn geest gedicteerd
en vormt er zomaar iets belangrijks in mijn brein.
Ik heb het zelf niet in de hand, wat zo door mijn hersenen spoelt.
Telkens grijp ik gauw naar pen en papier, omdat met deze inspiratie iets wordt bedoeld.
Vele malen als ik verhaal over het bijzondere wat met mij geschied.
Brengt bij het uitspreken hiervan wel eens tranen van herinnerd verdriet.
De bron waaruit zo'n gedicht doet ontstaan,
is voor mij God's liefde voor een ander Allah, maar geeft U `t zelf eens een naam...!
Ontstaan van Spiritualiteit
Zo af en toe in ons mensen leven,
komen we geestelijke leiders tegen.
Is 't als kind, vader, moeder, pastor of leraar van een klas,
je hebt ze bewust of onbewust nodig,
ook al realiseren wij ons dit op latere leeftijd pas.
Door de dood (onze bron) komt de vraag: wat is de zin van ons bestaan?
De dood zet onze Geest (geloven) op gang, ook al willen velen daar niet aan.
De dood word uitgelegd op die manier waarop men in het leven staat.
Positief en negatief zijn in de dood aanwezig,
als je de bedoeling hiervan tot je doordringen laat.
De mens zoekt naar de zin van het leven gelovig of niet
en gelooft meestal pas, als hij er een verklaarbaar bewijs voor ziet.
Maar net als zoveel wat wij in het universum niet kunnen verklaren.
Is geloven een drang door liefde gestuurd en door niets te evenaren.
Geloof in de bron, de dood kan het einde niet zijn en draag dit uit.
Aan onze Geest mogen we ons verrijken en `t kost ons geen duit.
Rijk zijn zij die de kracht bezitten van oprechte liefde,
die groei ontstaat door pijnen en dingen die je griefde.
Ga in jezelf op zoek, maak zelf je keus.
Gelukkig zijn kun je zo pakken, geloof is het heus
Onzichtbare draden altijd aanwezig
verbonden door Liefde een eeuwige lijn.
Al lijkt er afstand hij is er niet
in Geest en Ziel zullen wij altijd verenigd zijn.
Kardinaal Le Duc
Al ons helder WETEN,
dat moeten we niet vergeten,
komt uit het ongewisse,
met zeker WETEN als tegenpool vergissen.
Het is ons helder HOREN,
wat in het ongewisse wordt geboren.
Het zelfde geld voor helder ZIEN,
bij iedere uitspraak hoort het woord misschien.
Waar en niet Waar zit aan elkaar,
het hangt af van hoe je ernaar kijkt neem dus innerlijk waar.
Zo vele stemmen zijn om ons heen,
die van jouw innerlijke is van jou ALLEEN?
Hoe meer je gaat WETEN,
dan wordt van belang het weer te vergeten.
Anders raakt onze geestelijke harde schijf vol,
kun je niet WISSEN dan sla je op hol.
Vandaar dat zeer veel WETEN is iets,
maar nog beter weten zit in het NIETS.
Het is niet aan een ieder gegeven,
te beseffen dat DOOD is LEVEN.
Zuster Luc
Als
Als je denkt ik ben verslagen,
is de nederlaag een feit.
Als je denkt ik zal niet versagen,
win je op den duur de strijd.
Als je denkt ik kan het niet halen,
is de tegenslag op til.
want het overslaan der schalen,
hangt voornamelijk af van wil.
Moedeloze gaan ten onderdoor
hun twijfel door hun vrees,
Vechters winnen door een wonde
telkens weer de zwaarste race.
Denk ik kan het en dan gaat het.
Iedereen vind bij wilskracht baat.
En in zaken wint de daad het,
van het nutteloos gepraat.
Als je jammert ik ben zwakker
dan mijn grootste concurrent,
blijf je levenslang de stakker
die je ongetwijfeld bent.
Niet de Goliath’s en de rijken
tellen in de kamp voor zes,
Maar de fermen die niet wijken
hebben vroeg of laat succes.
Familiebreuk
Samen groeide je met ze op en deelde je lief en leed.
Totdat door invloed er machtsstrijd ontstaat en men het goede van samen vergeet.
Voordat de werkelijke breuk komt is er al lang geen dialoog meer.
Door laster word je onderuit gehaald door hen die je lief hebt, dat doet zeer.
Dan raak je het zat die gedwongen verjaardag en familie feesten.
Daar hangt de sfeer van ik heb gelijk, ik keur je af of ik heb het meeste.
Heel lang blijf je toch gaan, met tegenzin doe je er nog een tijd aan mee.
Want je familie is toch je bloed en ondanks de heersende gevoelsstrijd, je zegt heel lang geen nee.
Tot plotsklaps iets in je breekt, je kiest dan voor een andere weg.
Je intuïtie zei het je al zolang, "luister, leef na van wat ik tegen je zeg".
Je stelde uit zo vele jaren omdat je in het goede wilde geloven.
Maar als je moet loslaten wat je toch lief hebt,
komt eerst je angst om dit verlies naar boven..
Je wordt in `t leven menigmaal getoetst, door pijnen en dingen die je griefde.
Maar daardoor juist ontloopt geen mens de waarde van echte liefde.
Pas als je verloren hebt degene die zo dicht naast je stond, waar je om gaf.
Dringt pas vaak bij mensen door, voor menigeen pas zelfs aan het graf.
Miljoenen heb je dan over voor degene terug die je verloor.
Door zoveel hartzeer besef je dan eindelijk,
dat iets van werkelijke waarde niet te koop is dat heb je dan door.
Het is maar een inzicht die je dan hebt geleerd.
Je denkt ik weet het nu, ik ga het anders doen totdat jij je aan het volgende bezeert.
Geen weg die loop je geheel alleen, van je geboorte tot je dood.
Met vallen en opstaan leer je een les, een inzicht levensgroot.
Om de liefde gaat het maar dit is zo moeilijk te omschrijven.
Hoe liefde voelt, meestal herken je het pas, als er een golf is geweest, die nooit aanhoudend bij je wil blijven.
Zo kom je vaak oud en moe gestreden op een hoge leeftijd aan.
Bang voor de dood, wil je nu toch wel gaan.
Maar als je beseft dat liefde alles overwint
en ook nieuw leven vloeit hieruit voort.
Kan de dood het einde niet zijn,
maar brengt hij 'n begin van een volgend leven
waarvan wij allemaal wel eens hebben gehoord.
GROOT ALARM de afgelopen zeven jaar.
November 1994 Groot Alarm de H.G.A. Titanic dreigt onder te gaan.
In G.A. reddingsboten kwamen in paniek zes kinderen op eigen benen te staan.
Als muizen en ratten glipten financiële getroffenen het eerst van boord.
De Kapitein en de laatste van zijn crew die hem nog wilde steunen, bleven zoals dat ook hoort.
In woelig water met een orkaan storm op zee.
Ging ik in geen enkel reddingsbootje mee.
Het grote roer werd dwingend overgenomen.
Met steeds weer een flinke oplawaai als mijn vader of ik daaraan dreigde te komen.
Bij een zwager zocht ik hiervoor steun, en liet dit door een akte onderbouwen.
Dit bleek van korte duur, omdat bij hem weg was in mij zijn 25 jaar vertrouwen.
Een ongekende angst leefde er in de Berkenlaan.
Mijn ouders zo radeloos, zo woest was het er in hun toch al turbulent leven nog nooit aan toe gegaan.
In mei van dat jaar 1995, leek de ramp compleet.
Een bijna dodelijke maagbloeding kreeg mijn vader, waarna hij gelukkig zijn ogen toch weer opendeed.
Op zijn geheugen kon ik vanaf die tijd niet meer rekenen.
Helemaal op mezelf vertrouwen ging dit betekenen.
Vele malen radeloos, en door "Een ongewoon gesprek met God", vroeg ik hem om raad,
en ook waar deze familieoorlog nou op slaat.
'n antwoord heb ik gekregen, hij verlangde mijn overgave voor een groter doel.
Ik heb me dus in alles laten lijden door mijn intuïtieve kracht en gevoel.
De juiste mensen zond hij toen op mijn pad, zo verliet mij de angst en pech.
Het grote schip moest weer worden afgeven aan de man die altijd zei "Ik geef alles weg".
Als ik nu terugkijk op zeven jaar familieleed.
Is er een ding wat ik nooit vergeet.
Mijn innerlijke BRON waar ik me door heb en laten leiden.
Het verjaagt de angst en overstijgt al mijn moeilijke tijden.
De H.G.A. Titanic drijft op een stil geworden oceaan.
De reddingsboten om hem heen, ze zijn ook niet ten onder gegaan.
Ik "die door velen voor gek werd versleten" heb mijn weg gevonden.
Ik heb ze allang vergeven,'t genas me, en het heelde mijn innerlijke wonden.
Voor mijn gezin Kerstmis 2009
Willi
Kerstmis een periode om te bezinnen.
Een einde van een jaar nadert, met een schone lei ‘t nieuwe beginnen.
Maar nog net in het oude jaar,
vieren we Kerstmis samen met ons gezin weer even bij elkaar.
Met lootjes trekken begint ieder jaar dit terugkerend ritueel.
Wat cadeautjes op een lijstje en ‘t jouwe viel mij ten deel.
Lootjes voor Kerstmis….’t kost je moeite hiervoor te betalen.
Zoveel gemakkelijker geef je geld uit om lootjes van de staatsloterij te halen.
Hoewel je nog nooit een geldelijke zegen hiervan hebt ontvangen,
blijf je naar vele geldelijke miljoenen verlangen.
Maar rijkdom zit in het genieten van het leven,
dit met dierbaren DELEN,’t heeft niets te doen met ontvangen of geven.
Door te delen wordt het namelijk meer.
Daarvan getuigt het leven keer op keer.
Maar wat betekent nu ‘t LEVEN…………
’t Is overal aanwezig of je je nu naar Bali of Australië doet begeven.
Onlangs zei ik het nog aan je lieveling en naamgenoot.
“Geniet van de reis die eeuwig duurt, wil niet ergens aankomen
of iets bereiken, want dan mis je de boot.”
Of je nu een douche neemt in Bali of in de Berkenlaan,
besef dat ’t water is wat je warmte of verkoeling kan brengen
wanneer het stroomt bij het opendraaien der kraan.
In het ene land te heet, in het andere te koud,
dat interpreteer jij als goed of als fout.
‘t Vertelt echter slechts hoe je ’t Leven beoordeelt door jouw wijze van denken.
’t LEVEN is niet goed of slecht, ‘t bezit de intelligentie van
AL WAT IS en door je gedachtegoed wordt je bedient op al je wenken.
Dit beseffen helaas te weinig mensen, wat gedachten over iets met je doet.
Iedereen wenst onvoorwaardelijke Liefde, waarvan je ziel getuigt
maar je dit bewust ZIJN is een heel groot goed.
Dat wij(nog) niet in staat zijn de vreugde van ’t Leven te delen,
heeft met een verschil van inzicht te maken en
zo vergaat het helaas in de meeste relaties velen.
Wanneer vreugde met geld te koop zou zijn
had jij dit al vele jaren geleden van mij ontvangen.
’t Zou veel disharmonie hebben doen schelen, toch voor harmonie zal ik keuzes blijven maken omdat ik daarnaar ‘t meest blijf verlangen.
Een cadeautje uitzoeken met wat je op je verlanglijstje had staan.
Was snel opgelost omdat ik ze maar allemaal heb gedaan.
Verwonderd was ik toch evenwel, een staatslot stond er niet bij.
Met nu 30 miljoen euro in de pot zo leek het mij.
Jou de keuze te laten om met als extra cadeau in geldelijke vorm van mij er toch een te gaan kopen.
Wanneer je hiervoor kiest hoop ik voor jou dat je verlangen gestild wordt en er miljoenen binnen mogen lopen.
Voor veel zoetigheid wat steeds uit mijn kasten doet verdwijnen,
ook kerst marsepeinballen voor jou bij t ‘beëindigen van mijn rijmen.
Liefs van de Kerstman
Lieve Marcus
Een bijzondere Kerst dit jaar,
Voor mij het grootste geschenk ons gezin weer even compleet bij elkaar.
Steeds ben ik mij hiervan bewust,
‘t kan zomaar anders gaan met Willi’s die verlangen naar een andere kust.
Ook jouw Esther is er dit jaar niet bij.
Maar misschien weer volgend jaar van de partij.
Mijn cadeautje aan jullie mijn kinderschaar,
daarmee was ik al heel gauw klaar.
Ik hoefde zelf voor niemand iets te kopen.
Dat je voor een nieuwe pantalon geslaagd bent, mag ik toch hopen.
Een roerig jaar loopt op zijn ende.
Een failliete DSB bank met voor jou wat rente ellende.
Maar ja zo gaat ’t in het leven,
zo is iemand schatrijk, zo doe je een ondergang beleven.
‘t Zijn allemaal processen…
Levenslessen.
Jouw droom een nieuw huis in deze turbulente tijden,
kon nog wel eens even duren wil je een groot risico vermijden.
Je leeft inmiddels langer op een HGA kantoor dan de bedoeling was.
Niet ideaal, niet een echt thuis, vaak stinkend naar benzine of autogas.
Maar met je zus zo naast je wonend,
Is het toch ook wel lonend.
Je was wordt er nog steeds gedaan.
En de katten verzorgd wanneer jullie op reis doen gaan.
Voor 2010 wens ik dat alles op je levensweg mag komen,
Waar je diep van binnen voor bidt… of doet dromen.
Ik heb je lief precies zoals je bent,
Bijna 30 jaar een echte vent
Liefs van je moeder
Geef deze rijm aan Maria door,
Zij leest hem dan weer verder voor.
Lieve Maria
Met een Kerstboom geheel in roze voor je nagelstudio,
Kocht jij zo.. voor jezelf mijn te geven cadeau.
Dit jaar is voor jouw persoonlijke ontwikkeling, voorspoedig gegaan,
Je nagelsalon loopt lekker als zelfstandig onderneemster krijg je aardig naam.
Zo zijn de jaren nu kleine Dimitri al naar de basisschool gaat omgevlogen.
Want om meer te kunnen gaan werken hadden wij dit als doel voor ogen.
Je huis is sfeervol, schoon en tot in de puntjes verzorg jij je gezin.
Met steeds vaker genodigden aan tafel verwen jij je gasten met goede zin.
Het voelt goed te zien dat je band met Dimitri stabieler is geworden.
’t Heeft zijn uitwerking op de kleine, zo werk je naar gevoelsorde.
Voor jullie gezin wens ik spoedig toe,
een huisje met een tuin in een straat, want dit trappenlopen raak je moe.
Je bent nog even parttime op onze HGA in de weer,
Daar heerst gelukkig een fijne sfeer.
Je denkt zonder een vaste baan geen eigen huis te kunnen kopen.
Maar op banken kun je heden ten dagen niet vertrouwen,
twee verdieners doen nu vaak zonder financiering de bank weer uit lopen.
Wanneer de gelegenheid zich voordoet dat een gepast huis zich laat vinden,
helpt je moeder je met de lening, dit geldt voor al haar kinderen.
Haast en goed gaan vaak niet samen, zo zegt men in het leven.
En wanneer je er het minst op rekent, dient zich zomaar iets geweldigs aan ook dat is een gegeven.
Ik ben trots op jou zoals je in het leven staat.
en wens je toe dat je leven steeds harmonieuzer verder gaat.
Voor 2010
Wens ik geluk met je gezin.
Liefs van je moeder
Geef deze rijm nu aan Ingeborg door,
Dan leest zij het vervolg voor.
Lieve Inge
Mijn cadeau voor jou in geldelijke vorm kwam goed van pas.
Want met je nieuwe vriend vliegen de euro’s van je bank al ras.
Je breuk met Hilmar, het raakte je dieper dan je dacht.. maar ook hem.
Terwijl je na 4 jaar samen denkt, dat je die ander dan wel kent.
Ja, dit jaar heb je emotionele sprongen moeten maken.
Want met je nieuwe vriendje steken je broers de draken.
Deze Kerst is hij nog niet gewenst zo vertelde Franz.
Marc geeft hem op geluiden van hem ook niet echt een ‘n kans.
Niet altijd vallen dit soort grapjes in goede aarde.
Beschermend mogen broers gerust zijn,
maar laat ook ieder in zijn waarde.
Hoe je toekomst er met je nieuwe vriend ook uit ziet….
Ik weet zeker geen van ons gezin wenst je verdriet.
Leer elkaar maar eerst goed kennen.
En bedenk iedere nieuwkomer in ons gezin is altijd even wennen.
Gelukkig ben je geslaagd en met je schoonheidsdiploma op zak,
Dit werk is je lust en leven, een dienstbaar en helend vak.
Laat het jaar 2010 maar komen
Waarin ook jouw dromen
uit mogen komen.
Liefs van je moeder
Geef nu als laatste dit gedicht aan Franz door
Dan leest hij het stukje over hemzelf wel voor.
Lieve ( Benjamin)Franz
Eigenlijk heet je wettelijk Willi maar ik pakte 6 weken na je geboorte de kans,
toen je vader vond dat je niet op hem deed lijken,
Jullie twee voornamen om te keren,
zodat je dan ook daarin van hem deed afwijken.
Maar zoveel overeenkomsten blijken jullie te delen.
In uiterlijk gelijken, maar van binnen uitersten en het zou schelen….
Wanneer jij je vader ‘t genot van het leven aan zou leren.
Want waar jij levensvreugde geniet, doet dit bij hem te veel interen.
Dit jaar weer compleet bij elkaar zo begon ik deze rijm.
Ja, dit is toch steeds weer bijzonder want…
zal ’t volgend jaar nog wel zo zijn..?
Met jouw vertrek steeds weer opnieuw om je horizon te verbreden.
Werkend in Spanje, je verbindend met mensen, vandaar terugkerend
weer even thuis in het heden.
Om ons zo meteen weer te verlaten nu met een wereldreis in het verschiet.
Bestaat de kans dat je een verre (ge) liefde gaat ontmoeten
dit weet ik zo net nog niet.
Toch heb ik steeds minder moeite met jou te laten gaan.
Omdat je je met anderen verbindt, je ’t LEVEN met hen deelt.
Je steeds meer bewust wordt van ’t AL wat doet bestaan.
Vroeger zou ik angstig worden, om wat ik lief heb los te laten.
Nu gebruik ik het om te groeien in ’t bewustzijn dat wat met onvoorwaardelijke liefde
van doen heeft, je nooit kan verlaten.
Dit is namelijk wat wij allen diep van binnen zijn.
Een ziele verbintenis aangaan daar is ’t waar je God ontmoet
dan doet niets je meer pijn.
Geniet van de reis zoals ’t Leven wordt bedoeld.
Het LEVEN duurt eeuwig en dat ervaar je wanneer het op
onvoorwaardelijke Liefde is gestoeld.
Geen nieuwe vriend wenste jij er deze KERST bij, waar ik gehoor aan heb gegeven.
Toch hoop ik volgend jaar weer Kerst samen, met wie welke partner dan ook verkiest, dit feest weer te beleven.
Voor 2010 wens ik dat je de reis van je Leven met Yalcin mag maken
Ik ga innerlijk met je onderweg om jullie te waarschuwen
voor te uitdagende zaken.
Ook van jou houd ik dat weet je maar al te goed.
Het geeft me vreugde wanneer je vreemden tot je eigen maakt,
dat gebeurt wanneer je jezelf in hen ontmoet.
Liefs je moeder
Ontwikkeling
Geboren.
Onontwikkeld.
Alles wetend.
Gewikkeld in liefdevol Zijn.
Al opgroeiende,
wordt onze ontwikkeling,
een ingewikkeld proces.
Dit ingewikkelde leven,
brengt omwonden verstrengeling.
Af-wikkeling wordt dan nodig,
om niet langer ingewikkeld te zijn.
Door deze ont-wikkeling,
ontstaat afgewikkeld,
inzicht in hoger bewustzijn.
( je Zelf)
Eenvoudig
Wanneer je een begin maakt,
met eenvoudige dingen te begrijpen
(en alle waarheid is eenvoudig),
dan twijfelt het verstand. Het verstand zegt:
“Het kan toch niet zo eenvoudig zijn!”
Het verstand is werkelijk een zeldzaam fenomeen.
Er is een spreekwoord
(bijna alle talen hebben een dergelijk spreekwoord)
wat zegt: “Het is te mooi om waar te zijn.”
Te mooi, om waar te zijn?
Alsof de waarheid en schoonheid vijanden zouden zijn!
Men kan niet aan het mooie geloven,
men kan niet aan het ware geloven.
Dit spreekwoord zou men moeten veranderen in:
Te mooi om onwaar te zijn.
Net zo zegt het verstand:
“Te eenvoudig om waar te zijn.”
Verander het in:
“Wat niet eenvoudig is, kan niet waar zijn.”
De waarheid is eenvoudig;
daarom is onschuld nodig en geen kennis.
Daarom is een rein hart nodig en niet een hoofd vol informatie.
Daarom is onvoorwaardelijke liefde nodig en geen logica.
De waarheid is eenvoudig.
25 jaar later op Pasen 1994 schrijf ik na een telefoontje dit gedicht:
Mijn grote liefde van toen….
Jaap een crimineel….
Voor het eerst ontwaakte in mij de liefde,
ik was nog maar 17 lentes jong.
Mijn hart sloeg telkens op hol als ik je zag,
wanneer je nog net op tijd de trein insprong.
In de restauratiewagen zaten we met een hele ploeg
om naar het werk te gaan per trein.
Jij moest naar Amsterdam een stoffenzaak leiden van je pa,
ik werkte in een kapsalon en moest in Zaandam zijn.
Harry, de komiek van het hele stel daagde ons uit samen op stap te gaan.
Hij wist van onze gevoelens voor elkaar
maar om een of andere reden durfde we zelf die stap niet aan.
Vijf maanden lang was onze verkering heel intens en genoten we van elkaar.
Je vroeg me zelfs met Pasen ten huwelijk,
ik vond mijn leeftijd daarvoor een bezwaar.
In alles leken we één te zijn, spraken over zaken, deelden het huiselijke en de gein.
Tot je plotsklaps niet meer zeker was van je gevoelens voor mij, toen begon een helse pijn.
Twee jaar lang vroeg ik me af, waarom?
En huilde in het donker, iets wat ik overdag niet kon.
Jij bleef maar naar mij informeren, kwam daar zelfs voor naar de Berkenlaan.
Dan braakte ik van ellende kon de pijn van verloren liefde toen niet aan.
Ook bleef ik hopen door de woorden die je stiefmoeder tegen me zei:
“Anneke, je weet nooit hoe een stuivertje zal rollen,
Jaap is stapel op je, geloof mij.”
In mijn hart droeg ik je mee mijn hele leven door.
Toch vernam ik niets meer van jou, 25 jaren lang hoor!
Tot op tweede paasdag de telefoon ging
met aan de lijn mijn broer Gerte die vroeg…
“Kende jij geen Jaap van de Heiden uit Bergen
die jongen, je weet wel van die treinploeg?”
Het bleek dat jij was gedood door een bom uit wraak van een drugsbende.
Zo eindigde Jaap jouw leven als crimineel,
maar aan mijn liefde voor jou komt nimmer een einde.
Josientje.
Josientje 3, ik kon het toen niet aan,
om binding met jou aan te gaan.
De Josientjesdie ik zo liefhad, verloor ik tot tweemaal toe.
Wenste hierna het einde, het maakte me levensmoe.
Het water, de zee was ik al ingegaan,
ik wilde daar weg, bij mijn verdriet vandaan.
Jaren later kom jij, Josientje 3, op mijn pad.
'n pop van een meisje, 'n ieder zijn schat.
Ik werd jou Petemoei, maar sloot me voor jou af.
Van Josientjes gaan houden, bracht voor mij tot twee maal toe een graf.
Jou kon ik niet verliezen, als ik mij niet aan jou zou binden.
NU, wetende dat wij elkaar toch weer zouden vinden.
Iets heb ik in bewaring gegeven voor jou,
Om je daarmee te zeggen: dat ik heel veel van je hou.
Het tastbare, wat nog van mij op de aarde resteert,
wordt je DAN overhandigd wanneer het bewustzijn je heeft geleerd,
Dat de Liefde nooit weggaat, maar is voor Al...... TIJD.......!
ALLES is EEN in EEUWIGHEID
Ik hoorde je zeggen:
“Misschien ga ik het kettingkje van mijn tante Josientje wel dragen.”
Maar iets van mij, persoonlijk voor jou, het is bijna antiek, maar wat geeft dat nou.
Het is een band, welke je draagt om je hand. Dit zou ik je willen vragen.
Dan wordt hij ...ONZE ... band, welke jij kunt geven aan een volgende hand.
Deze band zal nimmer vervagen.
Liefs van je petemoei………….Oma Wies
Lieve Ceciel en Ronald
Ja, eindelijk daar zit je dan het kleine meisje van weleer.
Ik meen Ceciel 8 jaar oud was je, toen wij elkaar leerde kennen op een keer.
Met je paps, mams en ook Paul kwam je op kraamvisite.
De geboorte van Marcus mijn eerste baby, daar gingen wij samen van genieten.
Baby’s, kleine kinderen, hun verzorgen en liefhebben dat en meer hebben wij gemeen.
Want wat wij samen deden en delen, jouw gedicht in de kerk zei het al, dat doen vrienden alleen.
Het is met geen pen te beschrijven, ons gevoel voor elkaar.
Wat LIEFDE ten diepste betekent, maakte jij voor mij en mijn gezin ten volle waar.
Na Marcus’ geboorte ruilden wij Nederland weer even voor Gran Canaria in.
En met het schrijven van brieven, maakte jij toen een begin.
Het afscheid van jouw moeder, wat ons beiden moeilijk viel,
overbrugde jij met deze lieve brieven met daarin altijd de groeten en Liefs Ceciel.
Maria werd geboren; even kwam Nederland weer in zicht.
Ze was nog maar 10 dagen oud toen wij terug moesten naar onze Canarische plicht.
Om 9 maanden later door verkoop van daar naar Arcen terug te keren.
Gingen we op de Lingsforterweg bij jou in de buurt ons nieuwe huis installeren.
Je pap ging samen met oom Willi vele, vele bomen vellen.
En jouw mam en ik troffen ons dagelijks om lekker bij te vertellen.
Zo raakte je bij ons als kind aan huis.
Tot verdriet van je mam, bracht je na school alleen je schooltas nog even thuis.
Tante Anneke en de kindjes was toen jouw eerste prioriteit.
Heel Arcen sprak erover, ze vonden het maar niks voor
zo’n jonge meid.
Ingeborg werd geboren en zalig was te zien,
dat als ze jouw stem deed horen, guitig lachte en straalde bovendien.
Met Ingeborg heb ik je nog het meeste zien sjouwen.
Maar als vervangend moeder was dat jou zeker toe te vertrouwen.
Je nam haar vaak mee naar haar oom Max en tante Nel.
Oom Max deed haar plagen en van je mams kreeg ze snoep, weet je nog wel?
Ook wil ik nog even bij Ingeborgs boxtijd stil blijven staan.
Want toen Franz werd geboren, was het even met je aandacht voor haar gedaan.
Uit school kwam je bij ons binnen, je wist Franz lag in de wieg van tante Wilma.
De uitgestrekte handjes van Inge in de box zag je niet,
je rende naar boven en Inge keek je beduusd na.
Toen ik je dit vertelde, maakte je het gelijk weer goed.
Je greep haar uit de box en deed idioot met haar in je overmoed.
Bij Franz als kleine baby had ik voor het eerst een kraamjuffrouw.
Maar het baby’tje verzorgen dat deed jij, Ceciel, al gauw.
En ’s avonds als het badtijd werd
met nu 4 kindjes op een rij,
Kwam al gauw uit tijdnood voort,
ging de baby in bad er ook nog bij.
Deze baby van toen werd jouw petekind.
En weet je wat ik nu zo grappig vind?
Nu is hij 12 jaar oud, wat jij toen was.
Onder het rijmen realiseerde ik me dit pas.
Ongeveer 7 jaren lang deelden we lief en leed.
En weet je wat ik nooit vergeet?
De dag dat ik afscheid van je nam.
Ik moest je wakker maken toen de verhuiswagen naar Alkmaar kwam.
Ik liet je in de steek, wat ik mezelf lang kwalijk heb genomen.
Toch moest het blijkbaar zo gebeuren, anders was Ronald zeker niet in je leven gekomen.
Het mooiste geschenk voor al wat je gaf, kon ik je niet geven.
Maar mijn gebed is verhoord met Ronald als man naast je in je leven.
Dank je voor je steun en toeverlaat die je was.
Dit komt je voor het slagen van je huwelijk met Ronald zeker van pas.
Als laatste wil ik een wens voor jullie beiden uitspreken.
“Dat baby’s jullie leven mogen verrijken”, want Ronald, een goede moeder is ze, dat is wel gebleken.
Je weet Ceciel in mijn hart is plaats voor velen maar één kamertje is speciaal,
Het is een plekje wat jij bewoont en het mooist ingericht van allemaal.
VEEL GELUK
LIEFS
TANTE ANNEKE